Irritant geblog? Het leuke van bloggen

Mijn geblog is begonnen door toeval. Ik wilde een Internet-programma testen en had daarvoor een blog nodig. Vervolgens begon ik notities die ik vroeger vaak op de harde schijf liet staan, nu onmiddellijk in een blog te zetten. Op die manier heeft iemand anders er misschien nog wat aan en kan ik ze gemakkelijker terugvinden. Dat laatste was tenminste de bedoeling, maar inmiddels valt daar ook wel het nodige aan te verbeteren.

Het leuke van het bloggen was dat je soms van onverwachte kanten toch commentaar, opmerkingen en (positieve) reacties kreeg. Verder ben je doordat iedereen kan meelezen, toch net iets zorgvuldiger dan wanneer je puur en alleen voor jezelf die notitie maakt. Als notitieboekje werkte de blog dus goed en zelfs beter dan het oude systeem met tekstverwerker (en free text retrieval database).

Nu heb ik gemerkt dat soms een enkel mens mijn geblog eigenlijk maar irritant vindt. Waarom al dat geblog? Het kost me maar veel tijd, die ik veel beter aan serieuze (wetenschappelijke) publicaties zou kunnen besteden. Ik zou verstandiger moeten zijn.

Ik sta wat sceptisch tegenover dat argument. Waarom al die zorgen over de besteding van mijn schaarse vrije tijd. Andere mensen gaan maanden op vakantie en je hoort nooit iemand tegen ze zeggen dat ze beter in die tijd een stuk onderzoek zouden kunnen afleveren. Weer andere mensen zijn vooral druk met geld verdienen om een nog grotere auto over de weg te kunnen laten rijden of het abonnement van de golfclub te kunnen betalen. Mij zul je daar geen kritiek op horen uiten. Iedereen moet zelf zijn prioriteiten stellen en bewaken.

Het leuke en het positieve van bloggen voor mij is dat ik door dat bloggen een aantal zaken veel beter ben gaan begrijpen. Het bloggen heeft me antwoorden op voor mij belangrijke vragen geleverd. En alleen daardoor al is het bloggen voor mij van enorme waarde geweest. Het doel is tot nu toe nooit geweest een bepaald aantal pageviews te halen. Het doel was mijn denken te helpen en te structureren. Wat Einstein deed op de achterkant van een enveloppe... (Ik weet overigens niet of hij daar echt een enveloppe voor gebruikte. Misschien kon hij het allemaal wel in zijn hoofd.)

Natuurlijk ontslaat dat me niet van mijn verplichtingen eventuele resultaten ook verder te publiceren. Maar een probleem daarbij is dat officiële publicaties in mijn ervaring nog al wat tijd kosten. En tot nu toe heb ik die tijd vaak niet. En natuurlijk is het ook zo, dat het uitzoeken opwindend is. Maar zodra je de oplossing weet, is de puzzel opgelost en de lol voorbij.

Op het moment kom ik voor werk, huishouden en aanverwante activiteiten in doorsnee aan een 50 uur/week. Dat is prima vol te houden. Maar veel meer dan ongeveer 65 uur/week werken vind ik op de lange termijn niet prettig. Als je uitgaat van 1 vrije dag/week en 10 uur per dag kom je zelfs nog iets lager uit, op 60 uur. Natuurlijk heb je van die dynamische mensen die graag in de media figureren die amper hoeven te slapen en die prima zonder eten kunnen. Als je ze mag geloven, wat ik dus niet doe. In totaal kan ik dus per week een 10 tot 15 uur besteden aan wat ik leuk en interessant vind, zodra tenminste de belangrijkste achterstallige klussen wat aan de kant zijn. Dat is prachtig, dat is luxe, maar in 10 tot 15 uur/week doe je in de praktijk niet zo gek veel. Behalve misschien als je het in korte blogs kunt vastleggen.