Vrouw en Seks: 11. Problemen met seks

Wat kan er nu misgaan met dit mechanisme waarbij seks gebruikt wordt om de man te binden? Ik noem een paar mogelijkheden.

1. Mannen hebben in het algemeen frequent behoefte aan daadwerkelijke seks. Vrouwen hebben die behoefte minder vaak en minder sterk. Ook is hun seksuele behoefte vaak minder gericht op het daadwerkelijke klaarkomen. Het niet zin hebben wordt door moderne mannen vermoedelijk gemakkelijker geaccepteerd. (Chimps b.v. slaan hun vrouwtjes met takken wanneer die zich in hun ogen niet goed gedragen.) Het gevolg is een te lage seksfrequentie. Het gevolg daarvan is weer dat de man zal zoeken naar andere mogelijkheden en dat op termijn de relatie gevaar loopt.

2. Wil seks als bindmiddel goed werken, dan moet het voortdurend onderhouden worden. Zodra de seks een periode wegvalt (ziekte b.v., verblijf elders), zal de man gedreven door zijn seksuele behoefte andere wegen vinden om die te bevredigen. Het gevolg is dat de vrouw buitenspel kan komen te staan. Ze is in seksueel opzicht niet langer nodig.

3. Seks is voor een gedeelte aangeboren. Maar voor een ander deel moet het geleerd worden. Doordat mensen in onze cultuur vaak pas relatief laat beginnen met seksuele relaties, heeft op dat moment ander seksueel gedrag al wortel geschoten. Het gevolg is dat er vaak nooit meer een effectieve seksuele relatie in relationeel opzicht ontstaat.

4. Een ander probleem is dat door de media en de seksualisering van de samenleving zowel man als vrouw onrealistische en overdreven verwachtingen hebben van de seks. Men ziet seks als iets geweldigs, als iets fantastisch, als iets bijzonders, als iets unieks. Maar als men aan de ene kant seks nog moet leren en aan de andere kant al een jarenlange gewoonte heeft opgebouwd met andere methoden, valt die gezamenlijke beleving van seks snel tegen. Seks is in de praktijk in het begin vaak niet uniek, niet geweldig en niet fantastisch. Door die geïdealiseerde voorstelling van seks valt seks in het begin vermoedelijk vaak tegen waardoor men te weinig energie en moeite stopt in het opbouwen van de seksuele relatie.

5. Vrouwen leren in hun opvoeding dat al te verleidelijk uitzien hoerig, goedkoop en verkeerd is. Het gevolg is dat ze om de man van hun keuze te verleiden iets moeten doen, dat ze als minderwaardig en weerzinwekkend beschouwen. Vrouwen vinden die rol vaak moeilijk of ongepast.

6. Mannen worden in onze moderne maatschappij overspoeld met beelden van mooie vrouwen en porno of hebben daar gemakkelijk toegang toe. Verder hebben veel mannen al masturbatiegewoonten opgebouwd in hun jeugd. Wanneer de vrouw dan ook nog eens weinig zin heeft, is de oplossing snel gevonden. Maar ook die oplossing wordt geconditioneerd door de seks. Het gevolg is dat de man niet meer op zijn eigen vrouw gericht is in seksueel opzicht, maar op bijvoorbeeld porno.

7. Vrouwen begrijpen min of meer automatisch het gevaar van expliciete beelden van vrouwelijk schoon op dezelfde manier als dat ze het gevaar zien van een mooie, jonge vrouw in de nabijheid van hun man. Wat vrouwen echter vaak niet goed begrijpen, is het belang van klaarkomen (van hun man) en frequente seks voor hun relatie. Ook begrijpen vrouwen (en mannen) in doorsnee de werking van conditionering niet. Door die conditionering krijgt het uiterlijk en het gedrag van de vrouw in combinatie met de frequente seks voor haar man een seksuele betekenis. (De vrouw gaat werken als de controle-stimulus.) Hoewel ze er dus misschien niet bijzonder sexy uitziet, krijgt ze door conditionering voor haar man wel die betekenis. Dat veel vrouwen zich niet sexy voelen, komt dus vermoedelijk ook door een te lage seksfrequentie waardoor haar man niet goed op haar geconditioneerd raakt.

8. In de moderne tijd hebben de beide partners vooral geleerd dat het fijn moet zijn en spannend. Het gevolg is dat beide partners vooral erg bezig zijn met wat ze er zelf van vonden. Was het fijn? Was het spannend? Was het de moeite waard? Was het bijzonder? Met dat criterium wordt zeker in het begin alle seks een bron van frustratie. Een veel vruchtbaarder uitgangspunt is: is het de vrouw gelukt de man te laten klaarkomen en is het de man gelukt klaar te komen bij de vrouw? Dit uitgangspunt sluit bovendien veel dichter aan op de basisfunctie van seks: klaarkomen in reactie op de vrouw.

9. Vreemdgaan en masturberen. Moderne mannen hebben legio mogelijkheden tot seks anders dan met hun vrouw. Wanneer een man zich overgeeft aan deze mogelijkheden, wordt seks voor een vrouw een concurrentieslag die ze uiteindelijk bijna niet kan winnen. Hoewel veel vrouwen de gevaren zien van een man die vreemdgaat, geldt dat veel minder voor een man die masturbeert eventueel in reactie op porno e.d.

In het hele proces zijn een aantal punten die belangrijk zijn voor de maatschappelijke positie van de vrouw.
1. Op het moment dat de vrouw iets seksueels begint met de man, moet ze er zeker van zijn dat de man haar niet in de steek laat en haar trouw blijft (niet achter andere vrouwtjes aanzit of daar een seksuele relatie mee begint). Daadwerkelijke seks betekent voor de vrouw dus in beginsel dat ze zich bindt en dat zij er ook van uitgaat dat de man zich bindt of in ieder geval dat zij de man zal kunnen binden. Seks is dus in beginsel voor een vrouw een relationeel iets: ze doet het met haar vaste partner en niet zo maar even. Een 'onbetrouwbare' partner is voor haar en haar eventuele kinderen een groot risico.
2. Verder is het natuurlijk van belang dat ze zelf haar mannetje kan zoeken en kiezen.
3. Tenslotte is het een belangrijk punt dat ze vrij is om zelf te beslissen of ze wel of niet seks met haar mannetje wil en hoe.

In de moderne samenleving is het derde punt ogenschijnlijk een winstpunt, maar het gevolg is vermoedelijk vaak een te lage seksfrequentie. Het eerste punt is in de moderne samenleving juist problematischer geworden. In feite hebben er dus op tenminste 2 punten veranderingen plaatsgevonden in de rolverdeling die de problemen met seks vermoedelijk vergroten.

Laat ik de bovenstaande punten waarop het mis kan gaan, kort samenvatten. Om als succesvol bindmiddel in de relatie te kunnen werken, moet:
1. er frequent seks zijn;
2. zonder langdurige onderbrekingen;
3. seks moet geleerd worden, liefst zo jong mogelijk;
4. seks is misschien niet altijd geweldig, maar het is wel het bindmiddel in de relatie;
5. op bepaalde momenten is het nuttig wanneer een vrouw sexy en uitdagend durft en kan zijn;
6. een man die het met porno doet, heeft zijn vrouw niet meer nodig;
7. zodra een man het echt alleen met zijn vrouw doet, wordt zijn vrouw door de optredende conditionering voor hem sexy;
8. succesvolle seks is een man die klaargekomen is bij zijn vrouw;
9. een man die masturbeert, vreemdgaat of op een andere manier voorziet in zijn seksuele behoefte anders dan via zijn vrouw, heeft zijn vrouw niet meer nodig.

Wat er dus mis gaat in onze moderne cultuur, is niet dat er te veel daadwerkelijke seks is, maar in feite juist te weinig. Wat er mis gaat, is niet dat men te jong begint met seks, maar dat men juist te laat begint op een moment dat er zich al ander seksueel gedrag gevormd heeft. Wat er mis gaat, is dat vrouwen denken dat seks fijn, intiem en geweldig moet zijn. Terwijl het daar in feite amper om gaat. Waar het om gaat, is het binden van de man en het in stand houden van de relatie. Om dat te bereiken moet de man klaarkomen bij en door de vrouw. En hoewel iedere prostituee het belang daarvan weet, neuzelen doorsnee vrouwen over intimiteit. Vervolgens is het probleem niet dat vrouwen te sexy en te uitdagend zijn. Het probleem is dat veel vrouwen moeite hebben met de rol van uitdagende en sexy vrouw. Door al dat soort problemen grijpen mannen naar porno. Vrouwen tolereren dat omdat ze manlief niet voor het hoofd willen stoten en anderzijds de ernst van de situatie niet begrijpen. Wanneer dan de situatie ontstaan is dat de man de vrouw in seksueel opzicht niet langer nodig heeft, voelt de vrouw zich niet erg sexy meer en ervaart ze een seksprobleem. Kun je haar dat in dat stadium nog kwalijk nemen?

De grote vraag achter al deze problemen is: hoe is het evolutionair gezien mogelijk dat vrouwen die toch primair als vrouw, dus als voor seks geschapen wezens, geëvolueerd zijn, zulke problemen hebben met seks. Wanneer je de problemen naloopt, zie je dat sommige problemen teruggaan op een motivatieprobleem. Vrouwen zijn vaak niet erg gemotiveerd voor seks. Kennelijk was het in de menselijke evolutie tot voor kort niet van belang of een vrouw gemotiveerd was voor seks of niet. En kennelijk is dat nu wel van belang. Wat er in onze moderne cultuur dus is gebeurd, is dat vrouwen kunnen zeggen dat ze wel of niet seks willen en dat mannen dat in doorsnee respecteren. Dat is aan de ene kant verheugend en het verklaart aan de andere kant een deel van de genoemde problemen.

Een andere gemeenschappelijke factor in veel van de vermelde problemen is een kwestie van houding en kennis. Vrouwen realiseren zich vaak onvoldoende het belang van frequente seks voor hun relatie. Het gevaar van landurige seksuele onderbrekingen. Dat seks ook geleerd moet worden (door beide partijen). Dat seks hèt bindmiddel is in de doorsnee man-vrouw relatie. Dat sexy en uitdagend overkomen niet automatisch verkeerd is, maar soms uiterst nuttig is voor de relatie. Het gevaar van porno. Het conditioneringseffect van klaarkomen. Het belang van klaarkomen (van de man). Het gevaar van masturberen e.d.

Ook dit punt wijst in feite op sterk gewijzigde omstandigheden. In de oude situatie hoefde een vrouw eigenlijk niets van seks te weten, want die kwam wel of ze die nu wilde of niet. In de nieuwe situatie controleert ze zelf in belangrijke mate die seks en is een duidelijk inzicht in de werking ervan bijna onmisbaar geworden.