vrijdag, januari 11, 2008



Meer misleiding en terreur


In een eerdere notitie (hier) liet ik zien dat een Volkskrant-kaart het voorstelt alsof de wereld in 2007 vol terreur-aanslagen zat, maar dat de lezer die de moeite nam de kaart wat beter te bekijken en wat zaken uit te rekenen, tot een volledig tegenovergestelde conclusie kwam: de wereld is -- afgezien van drie oorlogsgebieden/brandhaarden -- uitermate veilig tenminste wat terreur-aanslagen betreft en uitgaande van het jaar 2007.

Nu zijn de gegevens van een enkel jaar en een min of meer toevallige kaart in de Volkskrant natuurlijk niet volledig overtuigend. Ook via de Volkskrant (maar in een ander artikel: Geweldig jaar door Bert Wagendorp in Volkskrant Magazine van 29/12/2007, p. 4-5) vond ik daarna een verwijzing naar The Human Security Report.

Uit de samenvatting ('overview') van het rapport knip ik het volgende (hier).
Public understanding of global security is hampered by many myths and misunderstandings about its nature. Some of these originated in the media; others were propagated, or reiterated by, international organisations and NGOs. Such myths include claims that:
* The number of armed conflicts is increasing.
* Wars are getting deadlier.
* The number of genocides is increasing.
* The gravest threat to human security is international terrorism.
* 90% of those killed in today’s wars are civilians.
* 5 million people were killed in wars in the 1990s.
* 2 million children were killed in wars during the last decade.
* 80% of refugees are women and children.
* Women are the primary victims of war.
* There are 300,000 child soldiers serving around the world today.
Not one of these claims is based on reliable data. All are suspect; some are demonstrably false. Yet they are widely believed because they reinforce popular assumptions. They flourish in the absence of official figures to contradict them and conjure a picture of global security trends that is grossly distorted. And they often drive political agendas.



Wat zegt het Report over terrorisme in haar Overview?
Like genocide, terrorism is directed primarily against civilians. But although the focus of enormous attention, international terrorism has killed fewer than 1000 people a year, on average, over the past 30 years.
Qua aantallen slachtoffers vormde terrorisme dus tot nu toe geen echte bedreiging.

Het is helaas niet gezegd dat dat altijd zo zal blijven. Een belangrijke factor daarin is de 'war on terror' die de situatie in het Midden-Oosten gedestabiliseerd heeft en tot anti-Amerikaanse gevoelens heeft geleid, aldus het Report. Speciaal de mogelijkheid dat een klein clubje mensen ergens een atoombom of waterstofbom tot ontploffing zou brengen, vormt natuurlijk wel een serieus risico, ook al is het nog nooit gebeurd anders dan in Wereldoorlog II.

Op blz. 14 van het Report wordt dan vermeld (hier):
People’s fears of violence are important and can have major political consequences. But fear seems to bear little relation to the objective risks. More people are scared of violent crime than of war, while terrorism is more feared than its incidence justifies.

Het probleem is, denk ik, dat mensen aan de ene kant vooral afgaan op wat hun verteld en gesuggereerd wordt (via de media). Ze baseren zich dus niet op daadwerkelijke waarnemingen of op redelijk betrouwbare cijfers. Hun ideeën ontlenen ze aan hun groep. Wat hun verteld wordt, moet wel zo zijn. Vervolgens vertellen ze dat zelf ook weer door omdat het aan de ene kant al als geaccepteerde waarheid wordt gezien en omdat het aan de andere kant veel emoties oproept. De opmerkingen sorteren meer effect, hoewel ze feitelijk gezien onjuist zijn.

Positief is dus dat tot nu toe terrorisme geen serieus probleem is. Negatief -- en iets om ons wel zorgen over te maken -- is dat mythen en onjuiste voorstellingen in ieder geval op veiligheidsgebied frequent voorkomen. Het Report wijst dan op de media en allerhande organisaties en clubs die de bron vormen en die kennelijk belang hebben bij de verspreiding van die onjuiste informatie. Misleiding is dus kennelijk niet de uitzondering (wat het in ons idee wel zou moeten zijn), maar eerder de norm.