Vrouw en Seks: 4. Leren denken als een hoer

Wat bedoelen vrouwen als Larissa Pans precies met hun onvrede over seks en de media?

Op internet vind ik een artikel van Larissa Pans uit de Volkskrant van 12 maart 2007, (p. 7) getiteld: Laten we eens praten over seks (hier als pdf). Dit artikel is voor mijn idee net iets duidelijker en het kwartje valt bij mij.

Ook in dit artikel weer dezelfde drie begrippen: de vrouwbeelden in de media, het eigen uiterlijk dat daar niet mee in overeenstemming is en de seksuele ervaringen.

Vooral die koppeling van de laatste twee vind ik vreemd. Iedere Nederlandse man weet dat een mooie, sexy vrouw iets anders is dan een vrouw om seks mee te hebben. Al dat moois is bepaald geen uitnodiging tot vrijpostigheden. Maar voor Larissa schijnt die vanzelfsprekendheid volstrekt nieuw te zijn. Voor goeie seks moet je er uitzien als een vamp, denkt zij. Dat wil zij niet of zij kan het niet en daarom lukt de seks ook niet goed.

Wel, dat Larissa geen zin heeft om er uit te zien als een soort stoeipoes kan ik begrijpen. Heel veel Nederlandse vrouwen hebben daar geen zin in. Ze vinden dat ordinair, vernederend, laag bij de gronds of ze vinden het gewoon te veel werk of niet nodig. Heel vaak speelt natuurlijk ook mee dat die rol niet zo op hun lijf geschreven is en dat ze er geen ervaring mee hebben. Alleen de koppeling met seks lijkt me niet te kloppen. Een vrouw kan er fantastisch uitzien en toch nooit seks hebben. En een vrouw die er ogenschijnlijk niet uitziet, kan heel frequent seks hebben.

Larissa veronderstelt dat haar probleem met seks komt doordat haar uiterlijk niet vampig genoeg is, maar ik denk dat dat onzin is. En omdat dit probleem natuurlijk wat gevoelig ligt en wat persoonlijk is, spreekt het dat je het wat verhuld opschrijft. Aan de bijval die ze krijgt van andere vrouwen, kun je zien dat veel meer vrouwen dit herkennen en met het probleem worstelen.

Ook is de gedachtengang van Larissa in dat licht bezien, niet zo vreemd. Vrouwen weten dat hun uiterlijke verschijning voor mannen heel bepalend is. Een knappe vrouw wordt omringd door veel meer mannen dan een lelijke vrouw. Dat is oneerlijk, maar de natuur is oneerlijk. Aan de andere kant hoef je niet voortdurend door macho-mannen omringd te worden om toch een leuke man te vinden. Omdat mannen biologisch zo in elkaar zitten dat ze niet altijd even kieskeurig zijn, hoef je dus geen t.v.-babe te zijn om toch in de prijzen te vallen. Dat is dus niet het echte probleem.

Het echte probleem is dat je die man moet vasthouden. Hij moet terugkomen. Zowel uit de echtscheidingscijfers als uit seksuologisch onderzoek blijkt zonneklaar dat dit een groot probleem is voor de Nederlandse vrouwen.

Biologisch gezien heeft de vrouw een man nodig om haar kinderen te verwekken. In de praktijk is dat niet het probleem. Het echte probleem is dat de vrouw moet zorgen dat die man bij haar en haar kinderen blijft en zich inspant om die kinderen groot te brengen. De man moet dus gebonden worden. De manier om die man te binden, is (evolutionair gezien) seks. Regelmatige seks is smeerolie voor de relatie. Voor de vrouw is seks dus geen doel op zich, maar een middel om de man te binden. Iets wat niet altijd even duidelijk in de voorlichtingsboekjes wordt verteld!

Wil dat middel goed werken, dan moet er aan twee voorwaarden voldaan worden:
1. de seks moet voor de man bevredigend zijn (platter geformuleerd: de man moet klaarkomen);
2. de seks moet frequent zijn, b.v. dagelijks of iedere twee dagen.

Dit zijn simpele zaken die echter voor de doorsnee Nederlandse vrouw nogal moeilijk zijn. In seksuologisch onderzoek zie je bijvoorbeeld dat die frequentie eigenlijk nooit of alleen soms wordt gehaald, terwijl die juist voor mannen wel heel belangrijk is. De Nederlandse vrouw is hoog opgeleid, economisch zelfstandig, zelfbewust en droomt van een prins op een wit paard. Een innemende man met een eindeloze interesse in haar persoonlijkheid. Ze droomt van een maatjes-huwelijk dat overigens iedere biologische en evolutionaire grondslag mist.

Uit wat Larissa schrijft, blijkt dat ze de werking van seks volstrekt niet begrijpt. Ze heeft het over seks als 'een unieke privé-ervaring'. Ze denkt dat het een kwestie is van seksuele moraal. Ze denkt dat seksualiteit niet meer iets is van haar, maar van modepopjes als Paris Hilton en Bridget Maasland. Maar als je man of partner klaarkomt bij dat soort plaatjes, komt hij niet klaar bij jou. En dat betekent: jij doet je werk niet goed, schat!

Larissa schrijft dat 'seksualiteit verworden is tot goedkope troep.' Maar seks is geen troep. Het is voor de vrouw een middel en voor de man een doel. Juist doordat het voor de man een doel is, kan de vrouw het als middel gebruiken. Wanneer je als vrouw dit niet goed begrijpt, zit je op termijn met een probleem.

Het punt is niet dat je je als vrouw moet kleden als een hoer. Je moet leren denken als een hoer. En dat vergt van zo'n keurige, hoog-opgeleide vrouw even een totaal andere manier van denken dan wat je van huis uit hebt meegekregen.